Oooooh, sorry voor G…. maar ik zit het hele stukje wat je hebt geschreven te grijnzen… ik zie helemaal voor hoe het in steunkousen gehesen onderstel naar binnen wordt geklapt, hahaha.
Ik wens G. héél veel sterkte toe en dat die beknelde zenuw zo snel mogelijk uit z’n beknelling schiet en G. bij wijze van spreken naast je kan huppelen!